Nieszpułka zwyczajna czasami nazywana jadalną, to roślina długowieczna, która wywodzi się z linii różowatych. Była uprawiana w czasami przed antycznych na Dalekim Wschodzie oraz później, na terytorium Cesarstwa Rzymskiego. Nieszpułki są wdzięczne w uprawie oraz rodzą owoce o ciekawym smaku, dlatego zainteresowanie nimi ciągle wzrasta.

Nieszpułka zwyczajna przybiera formę drzewa lub krzewu, które mogą osiągnąć nawet 6 m. Korona jest rozłożysta o owalnym kształcie. Podłużne liście wybarwiają się na mocny zielony kolor, natomiast na jesień czasami zmieniają się na barwę na jasno-żółtą, a na ich spodzie powstają niezauważalne włoski. W czerwcu pojawiają się sporych rozmiarów kwiaty, które zachwycają śnieżno-białym kolorem. Nieszpułka płodzi okrągłe, pomarańczowo-brązowe owoce, które nadają się do spożycia dopiero po przemrożeniu. Dodatkowo, owoce posiadają liczne walory medyczne a samo drzewo jest miododajne, dlatego przyciągnie wiele pożytecznych owadów. Nieszpułka zwyczajna nie ma wygórowanych potrzeb uprawowych. Lubuję się w nasłonecznieniu oraz w miejscach osłoniętych i ciepłych (poradzi sobie także w lekkim półcieniu). Podłoże powinno być lekko suche, świeże oraz dobrze użyźnione. Najlepiej sprawdzą się przepuszczalne gleby gliniaste. Nieszpułki najczęściej zasadza się pojedynczo.